Nasza epicka powieść

Mr_Herring · Wysłany: Śro 22:32, 25 Mar 2009 Temat postu: Nasza epicka powieść

Wpadłem ostatnio na arcyszatański pomysł zabawy na naszym forum, do której serdecznie zapraszam wszystkich użytkowników.

Na czym rzecz polega? Jedna osoba zaczyna historię od jakiegoś zdania. Kolejna osoba dopisuje coś od siebie i tak dalej i tak dalej.

Zachęcam do uczestnictwa w zabawie - naprawdę warto, ponieważ czasami powstają nadzwyczaj interesujące powiastki ZUO

Nasza historia rozpoczyna się w momencie, gdy Yoshi - przeciętny, japoński 15. latek, wrócił do rodzinnego domu na przedmieściach Tokio z wakacji...

Nath · Wysłany: Czw 0:31, 26 Mar 2009 Temat postu:

Ku swemu ogromnemu zaskoczeniu i ogromnej rozpaczy odkrył że z jego domu pozostały jedynie lekko dymiące zgliszcza, syczące pod kroplami deszczu.

Mr_Herring · Wysłany: Czw 0:56, 26 Mar 2009 Temat postu:

Przybrał wówczas taki oto wyraz twarzy: Petrified

Nie był to jeszcze koniec, albowiem zobaczył coś, co przeraziło go zupełnie ( Zgon

) - swoich rodziców zamienionych w kumkwaty!

Olek · Wysłany: Pią 14:47, 27 Mar 2009 Temat postu:

Yoshi był tak zdesperowany, że przyrządził z rodziców lody w polewie czekoladowej.

Pan Xan · Wysłany: Pią 23:42, 27 Mar 2009 Temat postu:

Lody nie smakowały mu z racji na węglową posypkę

seletagub | <-oś symet · Wysłany: Pią 23:45, 27 Mar 2009 Temat postu:

Ale pomyślał o koneserach węgla i hej wpadł na genialny pomysł: "Otworzę własny biznes!" krzyknął Yoshi a żar w jego oczach mogłby pozostawić większe zgliszcza niż te na których się aktualnie znajdował...

Pan Xan · Wysłany: Sob 0:10, 28 Mar 2009 Temat postu:

Kupił Drewnianą chatkę na wyspie "carboCarbo", kttóra słynęła z tego że jej mieszkańcy lubowali sie w daniach z dodatkiem "C".

Mr_Herring · Wysłany: Wto 0:06, 31 Mar 2009 Temat postu:

Na wyspie tej, wieki temu, zuy pirat - kapitan Marchewkogłowy, ukrył/zakopał wieeeeeelki skarb. Dlatego też nasz bohater postanowił go znaleźć (ambitny plan Razz

).

Olek · Wysłany: Wto 14:38, 31 Mar 2009 Temat postu:

Chodząc po wyspie, w poszukiwani skarbu, Yoshi zauważył bardzo przygnębione emo, które było magiem smutku i rozpaczy. Miał on też małego chowańca - depresjusza-cumulusa (pękatą w różowo-czarne paski emo-chmurkę).

Nath · Wysłany: Wto 18:40, 31 Mar 2009 Temat postu:

Wpadł w berserk i rozszarpał paznokciami emo, stwierdzając dumnie, że właśnie teraz, przez niego, świat staje się lepszy

Mr_Herring · Wysłany: Wto 23:41, 31 Mar 2009 Temat postu:

Wtem ozwał się z niebios głos:
Ha! Zabiłeś emo-maga na 12 levelu. W nagrodę dostaniesz... Hmm... Jego chowańca (a jak go zabijesz, lub spróbujesz odprawić to obiecuję, że Twoje życie zamieni się w piekło!). Baw się dobrze - dodał głos, a w wypowiedzi jego brzmiała nutka ironii i złośliwej satysfakcji...

(tjaa, nie ma to jak natchniony Mistrz Gry Speechless

).

Nath

Yoshi był zagorzałym ateistą. Nie wierzył w coś tak durnego jak Mistrz Gry, którego nikt nigdy nie widział, a wszyscy mieli słuchać. Już chciał zmasakrować swego nowego przyjaciela, jednak powstrzymał się, zauważając TO, w jego oczach. coś z niego będzie- pomyślał.

Olek

Yoshi zgłodniał i poszedł do karczmy coś zjeść. Usiadł przy stole i po chwili przyszła wyjątkowo szkaradna kelnerka. Zapytała:
- Czego!?
- Poproszę dużego burgera z frytkami.
- A co to ja, kelnerka?
- No chyba - odpowiedział Yoshi.
- Mamy tu tylko żarcie dla emo chmurek.

Yoshi zrobił taką minę Crying or Very sad

i zamówił żarełko dla swojego towarzysza.

Mr_Herring

Wtem... <kaboooooom> Drzwi do emo-baru wybuchły, a odłamki powybijały wszystkich, którzy znajdowali się w pobliżu. Yoshi i Depresjusz, którzy w momencie eksplozji ukryli się pod stołem, wyjrzeli zza niego i spostrzegli tajemniczą postać stojącą w progu świeżo rozwalonych drzwi...

Nath

Był to cthulhutysta, który przygotowywał drogę Wielkiemu Przedwiecznemu.